Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μπερνάρ και Μπιάνκα: Περιπέτειες στην Άκρη της Γης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μπερνάρ και Μπιάνκα: Περιπέτειες στην Άκρη της Γης
The Rescuers Down Under
Ελληνικό εξώφυλλο βιντεοταινίας
ΣκηνοθεσίαΧέντελ Μπιουτόι
Μάικ Γκάμπριελ
ΠαραγωγήΤόμας Σουμάχερ
ΣενάριοΤζιμ Κοξ
Κάρεϊ Κιρκπάτρικ
Μπάιρον Σίμπσον
Τζόι Ρανφτ
Ηθοποιοί φωνήςΜπομπ Νιούχαρτ
Εύα Γκέιμπορ
Τζον Κάντι
Τρίσταν Ρότζερς
Άνταμ Ράιεν
Τζορτζ Σι Σκοτ
Φρανκ Γουέλκερ
Γουέιν Ρόμπσον
Ρούσι Τέιλορ
Μπέρναρντ Φοξ
Ντάγκλας Σιλ
Πίτερ Φερθ
Κάρλα Μέγιερ
ΜουσικήΜπρους Μπάουτον
ΤραγούδιBruce Broughton
ΜοντάζΜάικλ Κέλι
Εταιρεία παραγωγήςWalt Disney Pictures
Walt Disney Animation Studios
ΔιανομήWalt Disney Studios Motion Pictures[1] και Disney+
Πρώτη προβολή16 Νοεμβρίου 1990
Διάρκεια77 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
Ακαθάριστα έσοδα$27.9 εκατομμύρια[2]
ΠροηγείταιΜπερνάρ και Μπιάνκα: Κομμάντος της Σωτηρίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Μπερνάρ και Μπιάνκα: Περιπέτειες στην Άκρη της Γης (αγγλικά: The Rescuers Down Under γνωστό και ως The Rescuers 2: Australia's Most Wanted ή Bernard and Bianca in Australia) είναι αμερικανική ταινία κινουμένων σχεδίων που κυκλοφόρησε στις 16 Νοεμβρίου 1990 με εταιρείες παραγωγής τις Walt Disney Pictures και Walt Disney Animation Studios και διανομή από την Walt Disney Studios Motion Pictures. Διαδραματίζεται στο Άουτμπακ της Αυστραλίας και τις φωνές τους στους χαρακτήρες χαρίζουν οι Μπομπ Νιούχαρτ, Εύα Γκέιμπορ (στον τελευταίο της κινηματογραφικό ρόλο) και ο Τζον Κάντι. Η ιστορία επικεντρώνεται στο ταξίδι του Μπερνάρ και της Μπιάνκα στην Αυστραλία με σκοπό τη διάσωση ενός αγοριού με το όνομα Κόντι από έναν αιμοδιψή λαθροκυνηγό, ο οποίος τον χρησιμοποιεί ως δόλωμα για να πιάσει το θήραμά του, έναν γιγάντιο χρυσαετό, ο οποίος είναι είδος προς εξαφάνιση.

Αποτελεί την 29η ταινία της λίστας στην συλλογή της Disney «Τα Κλασικά της Disney» και είναι η συνέχεια της ταινίας κινουμένων σχεδίων του 1977, Μπερνάρ και Μπιάνκα: Κομμάντος της Σωτηρίας, η οποία ήταν βασισμένη σε σειρά μυθιστορημάτων της Μάρτζερι Σιαρπ. Η ταινία αυτή ήταν η δεύτερη που κυκλοφόρησε κατά την περίοδο της «Αναγέννησης της Disney» (1989-1999), η οποία είχε ξεκινήσει ένα χρόνο νωρίτερα με την κυκλοφορία της Μικρής Γοργόνας, αλλά έκανε πολύ χαμηλές εισπράξεις σε σχέση με τη Γοργόνα και τις άλλες ταινίες της εποχής.

Το Μπερνάρ και Μπιάνκα: Περιπέτειες στην Άκρη της Γης ήταν η πρώτη κινηματογραφική ταινία κινουμένων σχεδίων που κυκλοφόρησε από την Disney και αποτελούσε συνέχεια προηγούμενης ταινίας,[3] ενώ μαζί με τις ταινίες Φαντασία 2000 και Ο Γουίνι το Αρκουδάκι, είναι μια από τις λίγες συνέχειες που αποτελούν μέρος των ταινιών παραγωγής από τα Walt Disney Animation Studios.

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο Άουτμπακ της Αυστραλίας, ένα νεαρό αγόρι με τον όνομα Κόντι, διασώζει έναν σπάνιο χρυσαετό, την Μαραχούτα, και οι δυο τους γίνονται φίλοι. Η Μαραχούτα του δείχνει τη φωλιά της με τα τρία της αυγά. Αργότερα, το αγόρι πέφτει σε μια παγίδα για ζώα την οποία έστησε ο Πέρσιβαλ Μακ Λητς, ένας τοπικός λαθροκυνηγός ο οποίος αναζητείται από το συμβούλιο των δασοφυλάκων της Αυστραλίας, Australian Rangers. Όταν ο Μακ Λητς βρίσκει ένα φτερό χρυσαετού στο σακίδιο του αγοριού, καταλαμβάνεται από ενθουσιασμό γιατί γνωρίζει ότι αν πιάσει έναν χρυσαετό αυτού του μεγέθους θα γίνει πλούσιος μιας και είχε πιάσει και στο παρελθόν το ταίρι της Μαραχούτας. Ο Μακ Λητς πετάει το σακίδιο του Κόντι στους κροκόδειλους έτσι ώστε οι δασοφύλακες να πιστέψουν ότι ο Κόντι είναι νεκρός, και τον απαγάγει σε μια προσπάθεια να τον αναγκάσει να του αποκαλύψει πού βρίσκεται η φωλιά της Μαραχούτας.

Ένα ποντίκι, αυτό που χρησιμοποιήθηκε ως δόλωμα στην παγίδα που πιάστηκε ο Κόντι, τρέχει για να ειδοποιήσει τους Κομμάντος της Σωτηρίας. Ένα τηλεγράφημα στέλνεται στα κεντρικά γραφεία των Κομμάντος στη Νέα Υόρκη, όπου ο Μπερνάρ και η Μπιάνκα, η αφρόκρεμα των πρακτόρων της οργάνωσης, αναλαμβάνουν την αποστολή ενώ ο Μπερνάρ προσπαθεί να κάνει πρόταση γάμου στην Μπιάνκα. Οι δυο τους πηγαίνουν να βρουν τον Όρβιλ, το άλμπατρος που τους είχε βοηθήσει σε προηγούμενες αποστολές, αλλά αντί αυτού βρίσκουν τον αδελφό του τον Γουίλμπουρ. Ο Μπερνάρ και η Μπιάνκα πείθουν τον Γουίλμπουρ να τους πάει στην Αυστραλία για να σώσουν τον Κόντι. Στην Αυστραλία συναντούν τον Τζέικ, το εν ενεργεία ποντίκι-καγκουρό κομμάντος της περιοχής. Ο Τζέικ ξετρελαίνεται με την Μπιάνκα και αρχίζει να την φλερτάρει, παρά την πικρία του Μπερνάρ. Λειτουργεί ως ο «ξεναγός» και προστάτης τους στην έρευνα για τη διάσωση του χαμένου αγοριού.

Την ίδια στιγμή, ο Γουίλμπουρ είναι ακινητοποιημένος εξαιτίας του τραύματος ενός σπονδύλου και για το οποίο ο Τζέικ τον στέλνει σε ένα κοντινό νοσοκομείο, το οποίο διοικείται από ένα ποντίκι. Ο Γουίλμπουρ είναι τρομοκρατημένος από τον χειρουργικό εξοπλισμό που ο γιατρός θέλει να χρησιμοποιήσει (ο οποίος περιλαμβάνει ένα αλυσοπρίονο) και αρνείται να κάνει την εγχείρηση με αποτέλεσμα να τραπεί σε φυγή. Η πλάτη του επανέρχεται ακούσια στο φυσιολογικό από τις προσπάθειες του ποντικιού και του νοσηλευτικού προσωπικού να τον αποτρέψουν να το σκάσει από το παράθυρο. Θεραπευμένος, ο Γουίλμπουρ ξεκινά την αναζήτηση των φίλων του.

Στο ράντζο του Μακ Λητς, ο Κόντι είναι φυλακισμένος σε ένα μπουντρούμι μαζί με πολλά από τα ζώα που έχει φυλακίσει ο Μακ Λητς, επειδή αρνήθηκε να του φανερώσει πού είναι η φωλιά της Μαραχούτας. Ο Κόντι προσπαθεί να ελευθερωθεί, αλλά και να ελευθερώσει τα υπόλοιπα ζώα, χρησιμοποιώντας διάφορα εργαλεία, αλλά παρεμποδίζεται από την Τζοάνα, τη σαύρα κατοικίδιο του Μακ Λητς. Συνειδητοποιώντας ότι τα αυγά της Μαραχούτας είναι το αδύνατο σημείο του Κόντι, ο Μακ Λητς τον κάνει να πιστέψει ότι η Μαραχούτα είναι νεκρή αναγκάζοντας τον Κόντι να τον οδηγήσει κατευθείαν τη φωλιά της.

Ο Μπερνάρ, η Μπιάνκα και ο Τζέικ, ξέροντας ότι ο Κόντι θα πέσει σε παγίδα, ανεβαίνουν στο ημιφορτηγό του Μακ Λητς για να τον ακολουθήσουν. Στη φωλιά της Μαραχούτας, τα τρία ποντίκια προσπαθούν να προειδοποιήσουν τον Κόντι ότι ο Μακ Λητς τον ακολούθησε αλλά μόλις το κάνουν, ο Μακ Λητς φτάνει και αιχμαλωτίζει τη Μαραχούτα, μαζί με τον Κόντι, τον Τζέικ και την Μπιάνκα. Ακολουθώντας τις οδηγίες του Μακ Λητς, η Τζοάνα προσπαθεί να φάει τα αυγά της Μαραχούτας, αλλά συνειδητοποιεί ότι στην πραγματικότητα είναι πέτρες σε σχήμα αυγού. Φοβούμενη ότι ο Μακ Λητς θα θυμώσει μαζί της, η Τζοάνα πετάει τις πέτρες στον γκρεμό. Όταν φεύγει, ο Μπερνάρ σέρνεται έξω από τη φωλιά μαζί με τα κρυμμένα αυγά, ευγνώμων για το ότι η Τζοάνα δεν κατάλαβε ότι έκρυψε τα αυγά. Εκείνη τη στιγμή, ο Γουίλμπουρ φτάνει στη φωλιά, όπου ο Μπερνάρ τον πείθει να κλωσσήσει τα αυγά του αετού, έτσι ώστε εκείνος να μπορέσει να ακολουθήσει τον Μακ Λητς.

Εξοργισμένος από την παρέμβαση του Κόντι να ελευθερώσει τη Μαραχούτα, ο Μακ Λητς πηγαίνει τους αιχμαλώτους στους Καταρράκτες των Κροκοδείλων, όπου δένει τον Κόντι και τον κρεμμάει πάνω από τους κροκόδειλους, θέλοντας να τον ταΐσει σε αυτούς. Ο Μπερνάρ όμως, καβαλώντας ένα αγριόχοιρο, φτάνει στο σημείο που είναι ο Μακ Λητς και απενεργοποιεί το όχημά του. Ο Μακ Λητς προσπαθεί να πυροβολήσει το σχοινί που κρατάει τον Κόντι πάνω από το νερό. Για να σώσει τον Κόντι, ο Μπερνάρ ξεγελάει την Τζοάνα να πέσει πάνω στον Μακ Λητς, με αποτέλεσμα οι δύο τους να πέσουν στο νερό. Αυτό οδηγεί τους κροκόδειλους να στρέψουν την προσοχή τους από τον Κόντι στον Μακ Λητς και την Τζοάνα, καθώς πίσω τους το σχοινί που κρατάει τον Κόντι σπάει. Ο Μακ Λητς παλεύει και απομακρύνει τους κροκόδειλους, αλλά ενώ η Τζοάνα καταφέρνει να βγει από το νερό, ο Μακ Λητς πέφτει από τους καταρράκτες και σκοτώνεται. Ο Μπερνάρ βουτά στο νερό για να σώσει τον Κόντι αλλά δεν τα καταφέρνει. Η πράξη του όμως δίνει χρόνο στον Τζέικ και στην Μπιάνκα να ελευθερώσουν τη Μαραχούτα, έτσι ώστε να μπορέσουν να σώσουν και τους δύο από το νερό.

Ο Μπερνάρ, απεγνωσμένος και θέλοντας να αποτρέψει οτιδήποτε άλλο το οποίο μπορεί να τον διακόψει, κάνει πρόταση γάμου στην Μπιάνκα. Η Μπιάνκα την αποδέχεται με ανυπομονησία και ευτυχία, ενώ ο Τζέικ του βγάζει το καπέλο με πρωτόγνωρο σεβασμό. Όλοι μαζί αποχωρούν για το σπίτι του Κόντι ενώ πίσω στη φωλιά, τα αυγά της Μαραχούτας εκκολάπτονται παρά την απογοήτευση του Γουίλμπουρ.

Διανομή ρόλων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Μπερνάρ και Μπιάνκα: Περιπέτειες στην Άκρη της Γης περιέχει τρεις χαρακτήρες οι οποίοι εμφανίζονταν και στην πρώτη ταινία: τον Μπερνάρ, την Μπιάνκα και τον Πρόεδρο. Όλοι οι ηθοποιοί που χάρισαν τις φωνές τους σε αυτούς τους τρεις χαρακτήρες το 1977, επέστρεψαν για να το κάνουν και για τη συνέχεια.

  • Μπομπ Νιούχαρτ ως Μπερνάρ: ένα αρσενικό γκρίζο ποντίκι και ο Αμερικανός εκπρόσωπος του οργανισμού Κομμάντος της Σωτηρίας. Πήρε προαγωγή από επιστάτης στην πρώτη ταινία σε πλήρη πράκτορα στη δεύτερη, μετά την απόδειξη της αξίας του στην επίλυση προηγούμενων αποστολών.
  • Εύα Γκέιμπορ ως Μις Μπιάνκα: ένα θηλυκό άσπρο ποντίκι και η Ουγγαρέζα εκπρόσωπος του οργανισμού Κομμάντος της Σωτηρίας. Αυτός ήταν ο τελευταίος ρόλος της Εύα Γκέινορ πριν τον θάνατό της το 1995.
  • Τζον Κάντι ως Γουίλμπουρ: ένα κωμικό άλμπατρος. Πήρε το όνομά του από τον Γουίλμπουρ Ράιτ και είναι ο αδελφός του Όρβιλ, του άλμπατρος που εμφανίζεται στην πρώτη ταινία που είχε πάρει το όνομά του από τον Όρβιλ Ράιτ.
  • Άνταμ Ράιεν ως Κόντι: ένα νεαρό αγόρι που μπορεί να συνομιλήσει με τα περισσότερα ζώα, όπως και η Πένι από την πρώτη ταινία.
  • Τζορτζ Σι Σκοτ ως Πέρσιβαλ Μακ Λητς: ένας μοχθηρός λαθροκυνηγός ο οποίος θέλει να πιάσει τη Μαραχούτα για να βγάλει λεφτά.
  • Φρανκ Γουέλκερ ως Μαραχούτα: ένας γιγάντιος χρυσαετός. Επίσης προσέφερε ειδικά φωνητικά εφέ για την Τζοάνα, τη σαύρα κατοικίδιο του Μακ Λητς, στην οποία άρεσε να τρομοκρατεί τα αιχμάλωτα ζώα που κρατούσε ο Μακ Λητς και έχει μια μεγάλη αγάπη για τα αυγά.
  • Τρίσταν Ρότζερς ως Τζέικ: ένα ανέμελο, χαρισματικό και με αυτοπεποίθηση ποντίκι-καγκουρό.
  • Πίτερ Φερθ ως Ρεντ: ένα αρσενικό κόκκινο καγκουρό, αιχμάλωτο του Μακ Λητς.
  • Γουέιν Ρόμπσον ως Φρανκ: μία αλλοπρόσαλη χλαμυδόσαυρα, αιχμάλωτη του Μακ Λητς.
  • Ντάγκλας Σιλ ως Κρεμπς: ένα κοάλα, αιχμάλωτο του Μακ Λητς.
  • Κάρλα Μέγιερ ως Φαλού: ένα θηλυκό κόκκινο καγκουρό, το οποίο καλεί τον Κόντι για να σώσει την Μαραχούτα. Η Μέγιερ χάρισε επίσης τη φωνή της στη μητέρα του Κόντι.
  • Μπέρναρντ Φοξ ως Πρόεδρος: ο Πρόεδρος του οργανισμού Κομμάντος της Σωτηρίας. Ο Φοξ χάρισε επίσης τη φωνή του στο Ποντίκι Γιατρό, τον επόπτη στο χειρουργικό τμήμα του νοσοκομείου που εξετάσει τον Γουίλμπουρ όταν εκείνος τραυματίζεται.
  • Ρούσι Τέιλορ ως Ποντίκι Νοσοκόμα: η διαχειριστής των οδηγιών του Ποντικιού Γιατρού και η δεύτερη σε ιεραρχία στο χειρουργικό τμήμα.

Ελληνική μεταγλώττιση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Χρήστος Δοξαράς και η Άννα Γεραλή επέστρεψαν για να χαρίσουν τις φωνές τους στους πρωταγωνιστικούς ρόλους 13 χρόνια μετά την κυκλοφορία της πρώτης ταινίας.

Παραγωγή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανάπτυξη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το γράψιμο του σεναρίου της ταινίας Μπερνάρ και Μπιάνκα: Περιπέτειες στην Άκρη της Γης ξεκίνησε το 1996.[4] Μετά το τέλος της ταινίας Ο Όλιβερ και η παρέα του, ο αντιπρόεδρος του τμήματος ταινιών κινουμένων σχεδίων μεγάλου μήκους της Disney, Πίτερ Σνάιτερ, ρώτησε τον υπεύθυνο εικονογραφιστών Μάικ Γκάμπριελ αν θα ενδιαφερόταν να σκηνοθετήσει. Εκείνη την περίοδο, ο Γκάμπριελ απέρριψε την προσφορά δηλώντας: «Λοιπόν, βλέποντας τον Τζορτζ [Σκρίμπνερ], δε φαίνεται ότι είναι και πολύ διασκεδαστική δουλειά». Μερικούς μήνες αργότερα, ο Σνάιτερ πρότεινε στον Γκάμπριελ να σκηνοθετήσει το Περιπέτειες στην Άκρη της Γης, πρόταση την οποία αποδέχτηκε.[5] Ακολουθώντας το έργο του ως υπεύθυνος επίβλεψης του Τίτο στην ταινία Όλιβερ, η οποία είχε θετική ανταπόκριση από το κοινό, ο Χέντελ Μπιουτόι προστέθηκε στην ομάδα ως συν-σκηνοθέτης της ταινίας μαζί με τον Γκάμπριελ.[6] Εν τω μεταξύ, ο Σνάιτερ προσέλαβε τον Τόμας Σουμάχερ, ο οποίος είχε δουλέψει στο «Mark Taper Forum», να είναι ο παραγωγός της ταινίας.[7] Με τον Σουμάχερ ως παραγωγό, επέλεξε τον καλλιτέχνη εικονογραφημένου σεναρίου Τζόι Ρανφτ ως υπεύθυνο της ιστορίας εξαιτίας της «ικανότητάς του να αλλάζει και να μετατρέπει ιστορίες μέσω μιας εξαιρετικής ιδέας». Κατά την εξέλιξη της εικονογράφησης σεναρίου, ο Ρανφτ συχνά ενίσχυε το ηθικό της δημιουργικής του ομάδας, αλλά σπάνια ζωγράφιζε ο ίδιος σκηνές από την ιστορία. Επιπροσθέτως, ο Ρανφτ μπήκε σε δημιουργική αντιπαράθεση με τον διαχειριστή των στούντιο και στελέχη που ήταν υπεύθυνα για την προώθηση. Μια διαφωνία τους είχε να κάνει με την επιθυμία του να χαρίσει στον Κόντι τη φωνή του ένας Ιθαγενής Αυστραλός, η οποία παρακάμφθηκε με την απόφαση να το κάνει «ένα μικρό λευκό ξανθό αγόρι».[8] Διαπιστώνοντας την αύξηση της δημοτικότητας ταινιών δράσης-περιπέτειας με Αυστραλιανό σκηνικό και με τους Αμερικανούς να αποκτούν περισσότερη περιβαλλοντική συνείδηση, οι δημιουργοί της ταινίας αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την μορφή της ταινίας μιούζικαλ μιας όταν είδαν ότι η τοποθέτηση των τραγουδιών επιβράδυνε τον ρυθμό της ταινίας. Έτσι, αποφάσισαν να βγάλουν την ταινία στην αγορά ως την πρώτη ταινία δράσης-περιπέτειας των στούντιο όπου οι Μπιουτόι και Γκάμπριελ βρήκαν οπτική έμπνευση από live-action ταινίες των Όρσον Γουέλς, Άλφρεντ Χίτσκοκ και Ντέιβιντ Λην[9] και την πρώτη ταινία από την κυκλοφορία του Μπάμπι που είχε μηνύματα για το περιβάλλον και τα δικαιώματα των ζώων.[10] Τον Δεκέμβριο του 1988, επιβεβαιώθηκε η επιστροφή των ηθοποιών από την πρώτη ταινία, Μπομπ Νιούχαρτ και Εύα Γκέιμπορ.[11] Ωστόσο, ο Τζιμ Τζόρνταν, ο ηθοποιός που χάρισε τη φωνή του στον Όρβιλ στην πρώτη ταινία, είχε πεθάνει και έτσι ο Ρόι Ε. Ντίσνεϋ πρότεινε τον χαρακτήρα του Γουίλμπουρ ο οποίος θα ήταν ο αδελφός του Όρβιλ, ως αντικαταστάτη. Σκοπίμως, τα ονόματα των δύο άλμπατρος είναι αναφορά στους αδελφούς Ράιτ.[12]

Εικονογράφηση και σχεδιασμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μέλη της ομάδας παραγωγής, συμπεριλαμβανομένων του καλλιτεχνικού διευθυντή Μορίς Χαντ και έξι από τους εικονογραφιστές του, πέρασαν πολλές μέρες στην Αυστραλία για να μελετήσουν το σκηνικό και να παρατηρήσουν τα ζώα που ζουν στο Άουτμπακ, να βγάλουν φωτογραφίες και να σχεδιάσουν σκίτσα έτσι ώστε να τα απεικονίσουν σωστά στην ταινία. Εκεί, επισκέφτηκαν το Ουλουρού, το φαράγγι Κάθριν Τζόρτζε στο Εθνικό Πάρκο Νιτμιλούκ και το Εθνικό Πάρκο Κακαντού, όπου τα αρχικά σχέδια του Χαντ τόνιζαν το φάσμα της κλίμακας μεταξύ των σαρωτικών τοπίων και των πρωταγωνιστών της ταινίας.[10][12] Υπηρετώντας ως ο υπεύθυνος εικονογραφιστής του χαρακτήρα της Μαραχούτας, ο Γκλεν Κίαν μελέτησε έξι περιοχές διαμονής αετών στο The Peregrine Fund στο Μπόιζι του Αϊντάχο, καθώς και έναν βαλσαμωμένο αετό που του δάνεισε το Εθνικό Μουσείο Ιστορίας του Λος Άντζελες και ένα σκελετό αετού. Ενώ δημιουργούσε τον αετό, ο Κίαν και η ομάδα του διεύρυναν το πουλί, συρρίκνωσαν το κεφάλι του, μάκρυναν τον λαιμό του και τα φτερά του και διόγκωσαν το στήθος του. Επιπλέον, ο Κίαν έπρεπε να επιβραδύνει τις κινήσεις των φτερών του πουλιού περίπου 25-30% από την ταχύτητα πτήσης ενός αετού. Εξαιτίας των υπερβολικών λεπτομερειών του σχεδιασμού της Μαραχούτας, η οποία είχε 200 φτερά, ο χαρακτήρας εμφανίζεται μόνο εφτά λεπτά συνολικά στην ταινία, στις αρχικές και στις τελευταίες σκηνές.[13] Επίσης, για να τελειώσει η ταινία στην ώρα της, ο Σουμάχερ στρατολόγησε την υποστήριξη των στούντιο της Disney στο Χόλυγουντ, τα οποία είχαν αρχικά οραματιστεί να παράγουν ανεξάρτητες ταινίες κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους. Στην πρώτη τους ανάθεση σε ταινία κινουμένων σχεδίων μεγάλου μήκους της Disney, εβδομήντα καλλιτέχνες, συμπεριλαμβανομένου του εικονογραφιστή Μαρκ Χεν, συνέβαλαν σε δέκα λεπτά χρόνο ταινίας στην οθόνη.[9] Υπηρετώντας ως ένας από τους δέκα υπεύθυνους εικονογραφιστές, ο Χεν σχεδίασε αρκετές σκηνές των Μπερνάρ, Μις Μπιάνκα και Μακ Λητς. Για τους χαρακτήρες των ποντικιών, ο Χεν μελέτησε τις γκριμάτσες που έκαναν οι Μπομπ Νιούχαρτ και Εύα Γκέιμπορ κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων, ενώ ως έμπνευση για τον σχεδιασμό του Μακ Λητς, κοίταξε την ερμηνεία του Τζορτζ Σι Σκοτ στην ταινία S.O.S Πεντάγωνο Καλεί Μόσχα.[9] Για τον σχεδιασμό αληθοφανών Αυστραλιανών ζώων, οι εικονογραφιστές ταξίδεψαν επίσης στον Ζωολογικό Κήπο του Σαν Ντιέγκο για να παρατηρήσουν καγκουρό, πουλιά kookaburra και φίδια, ενώ το προσωπικό του Νησιού της Ανακάλυψης από το Βασίλειο των Ζώων της Disney, έφερε ένα ιγκουάνα στους εικονογραφιστές για να μπορέσουν να σχεδιάσουν την Τζοάνα.[9]

Η ταινία Μπερνάρ και Μπιάνκα: Περιπέτειες στην Άκρη της Γης είναι αξιοσημείωτη για τηνDisney ως η πρώτη ταινία σχεδιασμένη με τον παραδοσιακό τρόπο που χρησιμοποίησε το νέο ηλεκτρονικό σύστημα CAPS (Σύστημα Παραγωγής Κινουμένων Σχεδίων με Υπολογιστή) καθ'όλη την διεργασία της ταινίας. Το σύστημα CAPS ήταν ένα σύστημα βασισμένο σε ηλεκτρονικό υπολογιστή το οποίο χρησίμευε για ψηφιακή προσθήκη μελανιού και χρώματος και σύνθεσης, επιτρέποντας μια πιο αποτελεσματική και εξελιγμένη μεταπαραγωγή των ταινιών κινουμένων σχεδίων της Disney, κάνοντας την προσθήκη χρώματος με τον παραδοσιακό τρόπο (με το χέρι), απαρχαιωμένη. Τα σκίτσα των εικονογραφιστών και το φόντο σαρώνονταν σε συστήματα υπολογιστών, όπου τα σκίτσα ζωγραφίζονταν από ψηφιακούς καλλιτέχνες και αργότερα, σε συνδυασμό με το σαρωμένο φόντο, το λογισμικό επέτρεπε την τοποθέτηση και την κίνηση της κάμερας, διαφόρων εφέ που προσέδιδαν την τρισδιάστατη τελική εικόνα αλλά και τη χρησιμοποίηση άλλων τεχνικών. Η ταινία χρησιμοποίησε επίσης στοιχεία CGI (δημιουργία εικόνων από υπολογιστή) όπως το χωράφι με τα λουλούδια στην αρχική σκηνή, το φορτηγό του Μακ Λητς και τα πλάνα προοπτικής όταν ο Γουίλμπουρ πετάει πάνω από την Όπερα του Σίδνεϋ και τη Νέα Υόρκη. Η χρησιμοποίηση του συστήματος CAPS ήταν η πρώτη συνεργασία της Disney με την εταιρεία ψηφιακών γραφικών Pixar,[14] η οποία θα γινόταν τελικώς ένα στούντιο παραγωγής ταινιών μεγάλου μήκους φτιάχνοντας ταινίες κινουμένων σχεδίων για την Disney μέσω υπολογιστή, πριν αγοραστεί οριστικά το 2006. Ως αποτέλεσμα, η ταινία Περιπέτειες στην Άκρη της Γης ήταν η πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων της οποίας το σύνολο των τελικών στοιχείων συγκεντρώθηκε και ολοκληρώθηκε σε ψηφιακό περιβάλλον και η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους η οποία έγινε εξολοκλήρου ψηφιακά.[15] Ωστόσο, η προώθηση της ταινίας δεν επίστησε την προσοχή της στην χρήση της διαδικασίας CAPS.[16]

Υποδοχή & Κυκλοφορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Box office

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με τη νέα ταινία του Μίκυ Μάους Πρίγκιπας και Φτωχός ως ένα επιπρόσθετο θέαμα, η ταινία Περιπέτειες στην Άκρη της Γης έκανε πρεμιέρα με έσοδα 3.5 εκατομμύρια δολάρια το πρώτο Σαββατοκύριακο,[2] καταλαμβάνοντας την τέταρτη θέση πίσω από τις ταινίες Μόνος στο Σπίτι, Ρόκυ Νο 5 και Η κούκλα του σατανά 2,[17][18] μη εκπληρώνοντας τις προσδοκίες του στούντιο.[14] Ως αποτέλεσμα, ο τότε Πρόεδρος των στούντιο, Τζέφρι Κάτζενμπεργκ, αποφάσισε να σταματήσει όλες τις τηλεοπτικές διαφημίσεις της ταινίας.[14] Η ταινία τελικά έκανε έσοδα $27,931,461 στις Ηνωμένες Πολιτείες,[2] κάνοντάς την την λιγότερο επιτυχημένη ταινία της Disney στο box-office για την περίοδο της Αναγέννησης.

Κριτική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη σελίδα συγκέντρωσης κριτικών Rotten Tomatoes, η ταινία Μπερνάρ και Μπιάνκα: Περιπέτειες στην Ακρη της Γης συγκεντρώνει ένα ποσοστό 68% βασισμένο σε 25 κριτικές, με μέσο όρο 6.2/10. Στο τμήμα της κριτικής ομοφωνίας της σελίδας διαβάζουμε: «Παρόλο που η ιστορία της είναι δεύτερης κατηγορίας, η Περιπέτειες στην Άκρη της Γης λυτρώνεται από κάποιες αξιοσημείωτες στιγμές της παραγωγής - ειδικά με τις σκηνές πτήσης που περιέχει».[19]

Το προσωπικό του Halliwell's Film Guide έδωσε στην ταινία 2/4 γράφοντας: «[Αυτή] η λεία, ζωντανή και ευχάριστη ταινία κινουμένων σχεδίων είναι μια βελτίωση από την πρώτη ταινία Μπερνάρ και Μπιάνκα».[20] Ο Ρότζερ Ίμπερτ της εφημερίδας Chicago Sun-Times βαθμολόγησε την ταινία με 3/4 γράφοντας: «Τα κινούμενα σχέδια μπορούν να μας δώσουν τη δόξα αξιοθέατων και εμπειριών που είναι αδύνατο να έχουμε στον πραγματικό κόσμο και ένα από αυτά τα αξιοθέατα στην ταινία Περιπέτειες στην Άκρη της Γης είναι το μικρό αγόρι που σκαρφαλώνει στην πλάτη του αετού πετώντας πάνω από τα τοπία της Αυστραλίας. Η σκηνή της πτήσης και πολλές άλλες σκηνές δράσης σε αυτή τη νέα ταινία κινουμένων σχεδίων της Disney δημιουργούν μια αγαλλίαση και ελευθερία που την κάνουν απελευθερωτική. Η υπόλοιπη ιστορία είναι επίσης διασκεδαστική».[21] Παρομοίως, ο Τζιν Σίσκελ της εφημερίδας The Chicago Tribune δίνει στην ταινία 3/4 συνοψίζοντας την ταινία ως μια «τολμηρή, ξεσηκωτική ταινία κινουμένων σχεδίων αλλά μερικές φορές αναίτια έντονη» όπου «η διασκέδαση προσφέρεται από ένα ανόητο άμλπατρος, ένα από τη μεγάλη λίστα ανόητων πουλιών της Disney».[22] Η Τζάνετ Μάσλιν, γράφοντας την κριτική της στην εφημερίδα The New York Times επαινεί την ταινία και τις σκηνές δράσης αλλά παραμένει καυστική στην ιστορία επισημαίνοντάς την ως «ελαφρώς σκοτεινή και χωρίς συμμετοχή για τα πολύ μικρά παιδιά», αν και αναγνώρισε ότι «η ελαφρώς πιο ώριμη, περιπετειώδης προσέγγιση μπορεί να είναι ο λόγος που η ταινία δεν περιέχει τα αναμενόμενα μουσικά διαλείμματα, αλλά αυτά θα ήταν καλοδεχούμενα».[23] Βρίσκοντας επίσης σφάλμα με «μια τόσο μέτρια ιστορία που και οι ενήλικες μπορεί να προσπεράσουν», παρόλα αυτά το προσωπικό του περιοδικού Variety έγραψε για την ταινία ότι «μπορεί να υπερηφανεύεται για τις εύλογες σταθερές αξίες της παραγωγής και τις καλές επιλογές ηθοποιών για τις φωνές των χαρακτήρων».[24]

Το περιοδικό TV Guide έδωσε στην ταινία 2/4 λέγοντας: «Τρία χρόνια για να φτιαχτεί, η ταινία είναι προφανές ότι ξεκίνησε κατά την περίοδο που η χώρα ήταν γοητευμένη με την Αυστραλία, κάτι που έφερε ο Πολ Χόγκαν με την θαυμάσια επιτυχία της ταινίας Ο Κορκοδειλάκιας το 1986. Μέχρι το 1990, η μανία είχε προ πολλού υποχωρήσει, και το Αυστραλιανό σκηνικό της ταινίας δεν έκανε τίποτα στο να αυξήσει τα έσοδα της ταινίας στο box office. Περαιτέρω, η ταινία δεν κάνει ιδιαίτερα ευφάνταστη χρήση της τοποθεσίας. Αφαίρεσε την Αυστραλιανή προφορά, τα καγκουρό και τα κοάλα, και η ιστορία θα μπορούσε να διαδραματίζεται οπουδήποτε. Ένα άλλο πρόβλημα με τις Περιπέτειες είναι ότι δεν εισέρχονται στη δράση παρά μόνο μετά το ένα τρίτο της ταινίας. Και όταν η δράση εμφανίζεται, δεν έχει να κάνει και πολύ με τη βασική πλοκή της παρά όταν πλησιάζει προς το τέλος της ταινίας. Οι χαρακτήρες μοιάζουν παράταιροι σε μια ιστορία που πιθανόν να ήταν πιο επιτυχημένη χωρίς αυτούς. Τελικώς, η ταινία υποφέρει από λίγη δράση και πλοκή που είναι αμφισβητήσιμη για μια παιδική ταινία. Ο κακός είναι τόσο κακοήθης που ο νεαρός πρωταγωνιστής μοιάζει με παιδί 'Ράμπο' και κάποιες από τις σκηνές δράσης είναι βίαιες, αν όχι κακόγουστες».[25]

Ο Τζος Σπίγκελ αντανακλά αυτό το σημείο και το επεκτείνει περισσότερο εξηγώντας: «Η Μπερνάρ και Μπιάνκα: Περιπέτειες στην Άκρη της Γης μετά βίας έκαναν έσοδα 3.5 εκατομμυρίων δολαρίων το πρώτο Σαββατοκύριακο με τον Κάτζενμπεργκ να αφαιρεί όλες τις τηλεοπτικές διαφημίσεις της ταινίας από την τηλεόραση. Από μόνη της, αυτή δεν είναι η χειρότερη πιθανή μοίρα της ταινίας, αλλά αποδεικνύει ότι ο ίδιος είχε μηδενική εμπιστοσύνη στην ικανότητά της να προσφέρει σε μια φαινομενικά ιδανική περίοδο. Το θέμα είναι ότι το πιο αποθαρρυντικό γεγονός δεν είναι το ότι ο Κάτζενμπεργκ γείωσε την προώθηση της ταινίας. Είναι το ότι η ταινία που είχε δημιουργηθεί για να αποτύχει βγήκε στις αίθουσες το ίδιο Σαββατοκύριακο με μια μικρή ταινία με τον τίτλο Μόνος στο Σπίτι, αλλιώς γνωστή και ως η ταινία με τις μεγαλύτερες εισπράξεις του 1990. Μπορεί να μην μπορούσε να προβλέψει την απήχηση που θα είχε στο κοινό, αλλά ο Κάτζενμπεργκ πιθανόν να είχε αρκετές πληροφορίες που τον ειδοποιούσαν ότι το Μόνος στο Σπίτι θα ήταν τεράστιο και δεν άξιζε τον κόπο να προσπαθήσει να το σταματήσει. Η ταινία Περιπέτειες στην Άκρη της Γης αναγκάστηκε να δεχτεί το χτύπημα, τότε και μετέπειτα».[26] Αντιστρόφως, η Έλλεν Μακ Κάι από τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό «Common Sense Media» έδωσε στην ταινία 4/5 γράφοντας: «Μια σπάνια συνέχεια που βελτιώνει την αυθεντική ταινία».[27]

Home media

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μπερνάρ και Μπιάνκα: Περιπέτειες στην Άκρη της Γης κυκλοφόρησε σε βιντεοταινία στη συλλογή «Τα Κλασικά της Disney» στις 20 Σεπτεμβρίου 1991, ενώ η Μπερνάρ και Μπιάνκα κυκλοφόρησε σε βιντεοταινία ένα χρόνο αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 1992. Σε αντίθεση με την πρώτη ταινία, η Περιπέτειες στην Άκρη της Γης δεν κυκλοφόρησε στη συλλογή «Τα Αριστουργήματα της Disney». Και οι δύο βιντεοταινίες αποσύρθηκαν στις 30 Απριλίου 1993.[28] Τον Ιανουάριο του 2000, η Disney Home Video ξεκίνησε τη συλλογή «Τα Χρυσά Κλασικά της Disney», με την ταινία Περιπέτειες στην Άκρη της Γης να επανεκδίδεται σε βιντεοταινία και DVD την 1η Αυγούστου 2000, τελευταία φορά που κυκλοφοόρησε σε βιντεοταινία.[29] Το DVD περιείχε την ταινία στις δικές της αναλογίες οθόνης 1.66:1 ενισχυμένη σε 16:9 για την τηλεόραση και surround ήχο και συνοδευόταν με ειδικά επιπρόσθετα συμπεριλαμβανομένων ενός βιβλίου και ενός παιχνιδιού τρίβια καθώς και ενός φυλλαδίου δραστηριοτήτων με τίτλο «Animals of the Outback».[30]

Η Μπερνάρ και Μπιάνκα: Περιπέτειες στην Άκρη της Γης κυκλοφόρησαν μαζί με την ταινία Μπερνάρ και Μπιάνκα σε Blu-ray σε μια συλλογή 2 δίσκων στις 21 Αυγούστου 2012 για να τιμήσουν την 35η επέτειο κυκλοφορίας της πρώτης ταινίας στις Ηνωμένες Πολιτείες.[31]

Soundtrack

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τη μουσική της ταινίας συνέθεσε ο Μπρους Μπράουτον. Σε αντίθεση με τις περισσότερες ταινίες κινουμένων σχεδίων της Disney, δεν υπήρχαν τραγούδια στην ταινία. Η μουσική ιστοσελίδα AllMusic βαθμολόγησε το soundtrack με 4.5/5.[32]

Λίστα κομματιών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όλη η μουσική ανήκει στον Μπρους Μπράουτον και τα κομμάτια είναι ορχηστρικά.

Εξώφυλλο αυθεντικού soundtrack
Αρ. Tίτλος Διάρκεια
1. "Main Title"   1:34
2. "Answering Faloo's Call"   1:32
3. "Cody's Flight"   6:02
4. "Message Montage"   2:49
5. "At the Restaurant"   3:06
6. "Wilbur Takes Off"   1:28
7. "McLeach Threatens Cody"   1:20
8. "The Landing"   2:01
9. "Bernard Almost Proposes"   1:36
10. "Escape Attempt"   1:30
11. "Frank's Out!"   3:23
12. "Cody Finds the Eggs"   1:33
13. "Bernard the Hero"   3:36
14. "End Credits"   3:41
Συν. διάρκεια:
 35:11

Το 2006, η Walt Disney Records επανέκδοσε το άλμπουμ περιλαμβάνοντας σε αυτό και τρία τραγούδια της Σιέλμπι Φλιντ από την πρώτη ταινία: «Το Ταξίδι», «Κάποιος σε περιμένει» και «Αύριο είναι μια άλλη μέρα».

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «The Rescuers Down Under» (Αγγλικά) 16  Νοεμβρίου 1990.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «The Rescuers Down Under (1990)». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2016. 
  3. ↑ Solomon, Charles (16 Νοεμβρίου 1990). «MOVIE REVIEW : Fantasy, Animation Soar in 'Rescuers Down Under'». Los Angeles Times. http://articles.latimes.com/1990-11-16/entertainment/ca-4520_1_animal-allies. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2016. 
  4. ↑ Thomas, Bob (7 Μαρτίου 1997). Disney's Art of Animation: From Mickey Mouse To Hercules. Disney Editions. σελ. 121. ISBN 978-0786862412. 
  5. ↑ Mike Gabriel. Συνέντευξη με Rita Street. Mike Gabriel Talks Oscar Nominee Lorenzo. 5 Φεβρουαρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2016.
  6. ↑ Solomon, Charles (27 Δεκεμβρίου 1988). «Cheech Marin as Animated Tito: Check It Out». Los Angeles Times. http://articles.latimes.com/1988-12-27/entertainment/ca-979_1_cheech-marin. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2016. 
  7. ↑ Taylor, John C. (3 Απριλίου 2010). «How Broadway helped animate Disney's comeback». Los Angeles Times. http://articles.latimes.com/2010/apr/03/entertainment/la-et-waking-disney3-2010apr03. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2016. 
  8. ↑ Canemaker, John (2010). Two Guys Named Joe. Disney Editions. σελ. 51–2. ISBN 978-1423110675. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 Hinman, Catherine (19 Νοεμβρίου 1990). «Disney Dips Into Local Inkwell Florida Animation Team Lends Hand To 'Rescuers'». Orlando Sentinel. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-11-19. https://web.archive.org/web/20151119155236/http://articles.orlandosentinel.com/1990-11-19/lifestyle/9011180479_1_rescuers-bernard-and-miss-miss-bianca. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2016. 
  10. ↑ 10,0 10,1 Sussman, Gary (18 Νοεμβρίου 1990). «`Rescuers' does its bit for the environment» (Fee required). Chicago Sun-Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-10-18. https://web.archive.org/web/20161018224159/https://www.highbeam.com/doc/1P2-4027283.html. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2016. 
  11. ↑ Voland, John (21 Δεκεμβρίου 1988). «Movies». Los Angeles Times. http://articles.latimes.com/1988-12-21/entertainment/ca-406_1_rescue-aid-society. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2016. 
  12. ↑ 12,0 12,1 «The Rescuers Down Under». Disney Archives. Disney.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιανουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2016. 
  13. ↑ Foster, R. Daniel (11 Ιανουαρίου 1991). «Building Character From the Ground Up : Movies: The movements of models often provide the inspiration for the quirks and idiosyncrasies of animated stars.». Los Angeles Times. http://articles.latimes.com/1991-01-11/entertainment/ca-8259_1_animated-character. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2016. 
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 Hahn, Don (2009). Waking Sleeping Beauty (Documentary film). Burbank, California: Stone Circle Pictures/Walt Disney Studios Motion Pictures.
  15. ↑ «First fully digital feature film». Guinness World Records. Guinness World Records. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2016. 
  16. ↑ Smith, Dave (1996). Disney A-Z: The Official Encyclopedia. New York: Hyperion. σελ. 414. ISBN 0-7868-6223-8. 
  17. ↑ Broeske, Pat (20 Νοεμβρίου 1990). «'Home' KOs 'Rocky V' at Box Office». Los Angeles Times. http://articles.latimes.com/1990-11-20/entertainment/ca-5106_1_weekend-box. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2016. 
  18. ↑ «Weekend Box Office Results for November 16-18, 1990». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2016. 
  19. ↑ «The Rescuers Down Under (1990)». Rotten Tomatoes. Flixster. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2016. 
  20. ↑ Gritten, David, επιμ. (2007). «The Rescuers Down Under». Halliwell's Film Guide 2008. Hammersmith, London: HarperCollins Publishers. σελ. 986. ISBN 0-00-726080-6. 
  21. ↑ Ebert, Roger (16 Νοεμβρίου 1990). «The Rescuers Down Under Movie Review». rogerebert.com. http://www.rogerebert.com/reviews/the-rescuers-down-under-1990. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2016. 
  22. ↑ Siskel, Gene (16 Νοεμβρίου 1990). «`Rocky V` A Satisfying End To A Movie Nice Guy». Chicago Tribune. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2016. 
  23. ↑ Maslin, Janet (16 Νοεμβρίου 1990). «Mickey Plays the Palace, and Rescuers Go Walkabout». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2016. 
  24. ↑ «Review: 'The Rescuers Down Under'». Variety. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2016. 
  25. ↑ «The Rescuers Down Under Review». TV Guide. 3 Νοεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2016. 
  26. ↑ Spiegel, Josh. «Extended thoughts on 'The Rescuers Down Under' - Movie Review». Sound On Sight. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2016. 
  27. ↑ MacKay, Ellen. «The Rescuers Down Under - Movie Review». Commonsensemedia.org. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2016. 
  28. ↑ Stevens, Mary (18 Σεπτεμβρίου 1992). «`Rescuers` Leads Classic Kid Stuff». Chicago Tribune. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-09-01. https://web.archive.org/web/20170901115303/http://articles.chicagotribune.com/1992-09-18/entertainment/9203250071_1_video-market-rescuers-columbia-tristar-home-video. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2016. 
  29. ↑ «Walt Disney Home Video Debuts the "Gold Classic Collection"». The Laughing Place. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιανουαρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2016. 
  30. ↑ «The Rescuers Down Under — Disney Gold Collection». Disney.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Αυγούστου 2000. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2016. 
  31. ↑ «The Rescuers: 35th Anniversary Edition (The Rescuers / The Rescuers Down Under)». Amazon. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2016. 
  32. ↑ Jason Ankeny. «The Rescuers Down Under (Original Soundtrack)». Allmusic. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μπερνάρ_και_Μπιάνκα:_Περιπέτειες_στην_Άκρη_της_Γης&oldid=10773786"